نزديكتر شدم

بعد از كلي دوندگي بالخره روزه شورا رسيد و ساعت 9:30 روز يكشنبه1389/12/10رفتيم توي شوار، اونجا چند تا خانم بودن كه هر كدومشون كارشناسه يه چيزي بود يكي مدكار امور اجتماعي يكي كارشناسه مالي يكي امورديني واخلاقي ويكيشون روانشناس بود و.... هر كدوم هم سوالهاي مربوط به كاره خودشونو از ما ميپرسيدن نميدونم چرا ولي اون روز من خيلي احساس راحتي داشتم وبر خلاف انتظارم اصلاً استرس نداشتم خلاصه بعد از كلي سئول وجواب درباره من وبابا رضا وزندگيموم وميزان علاقه مون نسبت به هم جلسه به خوبي تموم شد يه جورايي احساس رضايت رو ميشد از صورت اونا حس كرد و من و بابا رضا خيلي خوشحال بوديم وقرار شد فرداش بريم جواب شورا رو بگيريم انگار همه چيز داشت اونجوري پيش مي رفت كه ما ميخواستيم با رضايت كامل بود .

فرداي اون روز وقتي براي جواب رفته بوديم ديدم موافقت كردن با نوزاد زير يك سال دختر وايييييييييييييييييييي خداي من داشتم بال در مي اوردم از خوشحالي از ذوق زياد گيج شده بودم وقتي مسئول پروندمون داشت تبريك ميگفت هنوز باورم نميشد كه دارن عسل نازمو به من ميدن واين فاصله داره كمترو كمتر ميشه ولي حسه خوبي داشتم وقتي اومديم خونه همه تبريك ميگفتن ويه جورايي خوشحاليشونو ابراز ميكردن .

قرار شد كه توي اين هفته تماس بگيرن كه بريم شيرخوارگاه براي ديدن فرشتهاي كوچولوووووو.

عسلم دارم صداي نفساتو ميشنوم خيلي به هم نزديك شديم ولي بازم بايد صبر كنيم .

       باشه عزيززززززززمممممممممم؟ مي بوسمت هزار تا